Voor mensen die lijden aan het syndroom van Gilles de la Tourette zijn er verschillende behandelingen waar zij gebruik van kunnen maken. Natuurlijk werkt niet iedere behandeling bij een patiënt hetzelfde. Ook kunnen er bij het gebruik van de medicijnen complicaties optreden, die niet altijd even prettig zijn. Klik op meer lezen voor een overzicht van de behandelingen bij Gilles de la Tourette.
Behandelingen bij Gilles de la Tourette:
Omdat de specifieke oorzaak van Gilles de la Tourette nog niet achterhaald is, is de behandeling gericht op het onderdrukken van de tics en de angst. De behandeling bestaat vaak uit “relaxatietraining”. Hierbij leert de patiënt de spieren te ontspannen die betrokken zijn bij de tics. Naast de relaxatietraining wordt ook gebruik gemaakt van medicatie, (cognitieve) gedragstherapie, botox behandeling, een operatieve ingreep, cannabis en alternatieve geneeswijzen.
Medicatie:
Anti- psychotische medicijnen kunnen de tics goed onderdrukken, zeker in combinatie met gedragstherapie. Te noemen medicatie: haloperidol, pimozide of resperidol. Ook clonidine (psychostimulantia) kan de ernst van de tics afnemen. Al deze medicijnen verminderen soms de tics, maar soms ook angstgevoelens en de dwanghandelingen. Echter kennen al deze middelen veel bijwerkingen. Dit komt door de medicijnen, die rechtstreeks op de hersenen inwerken. Hierdoor kunnen de bijwerkingen zwaarder wegen dan de oorspronkelijke klachten.
Gedragstherapie
Omdat tics niet helemaal controleerbaar zijn, kan gedragstherapie een uitkomst bieden voor het tegengaan van tics. Deze therapie wordt gegeven door gespecialiseerde psychologen. Het behandelprincipe maakt gebruik van het gegeven dat voorafgaande aan een tic een bepaald spanningsvol gevoel wordt waargenomen. Er zijn twee methodieken ontwikkeld:
Exposure en responspreventie:
het bewust en steeds langer leren de tics te onderdrukken (responspreventie), waardoor blootstelling aan een spanningsvolle gevoel ontstaat, ook wel exposure genoemd. Hierdoor kunnen deze spanningsvolle gevoelens afnemen waardoor het ook niet meer nodig is de tics uit te voeren.
Habit reversal:
bij iedere afzonderlijke tic wordt een tegenbeweging aangeleerd die niet verenigbaar is met het uitvoeren van de betreffende tic, bijvoorbeeld een oogknippertic: als tegenbeweging hierop leert de persoon de ogen open te houden en naar een punt of voorwerp te blijven kijken. Het doel hierbij is om stapsgewijs te komen tot het punt, dat zelfs de tegenbeweging niet meer gemaakt hoeft te worden. Vaak dooft de tic dan vanzelf uit.
Botox behandeling
Botox wordt alleen gebruikt bij geïsoleerde tics. Het vermindert de overdracht tussen de zenuw en spier doordat de botuline de overdracht van de neurotransmitters blokkeert. Door botox te injecteren vindt er dus een blokkering plaats tussen de presynaptisch- en postsynaptische zenuw, waardoor er minder impulsen aankomen bij het geïnjecteerde lichaamsdeel, wat zorgt voor minder gelaatsuitingen. Wel kan het voor komen dat de tic zich verplaats naar een andere deel van het gezicht. De werking blijft gemiddeld 3 maanden aan houden, voor dat het weer verdwijnt.
Operatieve ingreep
Diepe hersenstimulatie (ook wel DBS genoemd) is een neurologische behandeling waarbij een elektrode in een bepaalde hersengedeelte wordt ingebracht, die door impulsen van een elders in het lichaam geplaatste stimulator door te geven, dat hersengedeelte stil legt. Bij mensen waarbij de reguliere behandelingen niet werken, wordt meestal overgegaan op deze methode.
Cannabis
Sinds 2003 mogen artsen bij bepaalde aandoeningen cannabis voor medicinaal gebruik aan patiënten voorschrijven en mogen apotheken het op recept afleveren. Het Tourette-syndroom komt ook voor op deze lijst van aandoeningen.
Momenteel zijn er voldoende gegevens beschikbaar die aantonen dat medicinale cannabis werkzaam is bij tics bij het syndroom van Gilles de la Tourette. Cannabis geneest niet, maar kan helpen de klachten of de bijwerkingen van medicatie te verminderen. In tegenstelling tot de positieve werking, kan cannabis de werking versterken van slaap- en kalmeringsmiddelen en bepaalde psychische klachten verergeren.
Alternatieve geneeswijzen
Een voorbeeld van alternatieve geneeswijzen zijn: homeopaten, acupuncturisten en magnetiseurs. Alhoewel de werkingen hiervan niet wetenschappelijk zijn bewezen, ervaren sommige patiënten toch een vermindering van de klachten.
Neurofeedback
Neurofeedback-training is een methode voor de hersenen waarbij iemand kan leren om controle te krijgen over zijn/haar hersengolven. Het idee is dat verschillende typen hersengolven iets zeggen over bepaalde hersenactiviteiten en daarmee (deels) het bestaan van symptomen (zoals bijvoorbeeld hyperactief gedrag) zouden kunnen verklaren. Neurofeedback wordt nu niet gezien als 'evidence based' behandeling hoewel wetenschappelijk onderzoek is opgestart.
Bronnen
Afbeelding: http://images2.proud2bme.nl/hsfile_142828.jpg
Informatie:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten